SPV blogspot Annemarie: Hoe bewaak je professionele afstand als je vanuit huis werkt?
Annemarie Cusinello, sociaal psychiatrisch verpleegkundige bij het gebiedsteam Lelystad Oost van GGZ Centraal.
Sinds ik als sociaal psychiatrisch verpleegkundige (SPV) vaker vanuit huis werk, heb ik gemerkt dat de scheidslijn tussen werk en privé soms dunner wordt. Waar ik vroeger na een werkdag letterlijk de deur van mijn kantoor achter me dichttrok, is dat nu anders. Mijn werkplek bevindt zich vaak maar een paar meter van mijn keukentafel. Hoe zorg je er dan voor dat je professioneel blijft in je contacten met patiënten, terwijl je vanuit je eigen huis werkt? In deze blog deel ik een paar inzichten die mij helpen om professionele afstand te bewaken.
Een duidelijke werkstructuur helpt
Het begint allemaal met structuur. Ik merk dat het helpt om mijn werkdagen zo veel mogelijk volgens een vast ritme in te delen, alsof ik nog steeds naar kantoor ga. Ik start op een vaste tijd, neem pauzes en zorg ervoor dat ik aan het einde van de dag ook echt ‘afsluit’. Dit helpt niet alleen mijzelf, maar geeft ook richting aan de afspraken met patiënten. Ze weten wanneer ze mij kunnen bereiken en wanneer niet.
Een aparte werkplek creëert mentale afstand
Niet iedereen heeft een aparte werkkamer, maar het helpt enorm om een vaste plek in huis in te richten als werkplek. Dit hoeft geen hele kamer te zijn; een hoek van de kamer kan al voldoende zijn. Op die manier voelt werk echt als werk en privé als privé. Zodra ik mijn laptop dichtklap, probeer ik bewust de overgang naar mijn eigen tijd te maken, bijvoorbeeld door een korte wandeling te maken of even muziek te luisteren.
Duidelijke grenzen stellen naar patiënten
Werkend vanuit huis kan het verleidelijk zijn om ‘even’ tussendoor een berichtje te beantwoorden of een extra afspraak in te plannen. Maar als je altijd beschikbaar bent, vervaagt de grens tussen werk en privé snel. Daarom ben ik helder naar patiënten over mijn bereikbaarheid en werkuren. Dit helpt niet alleen mij, maar geeft hen ook duidelijke verwachtingen.
Professionele communicatie, ook online
Als je vanuit huis werkt, kan het contact met patiënten soms informeler aanvoelen. Je ziet elkaar op een scherm, soms met een huiselijke achtergrond, en dat maakt het contact soms persoonlijker. Toch probeer ik de professionele toon te bewaken door bijvoorbeeld mijn werkomgeving neutraal te houden en tijdens gesprekken dezelfde houding aan te nemen als in een fysieke setting. Dit betekent ook dat ik let op mijn taalgebruik en hoe ik me presenteer.
Bewust omgaan met empathie en betrokkenheid
Als SPV is betrokkenheid bij patiënten belangrijk, maar teveel betrokkenheid kan de professionele afstand in de weg staan. Vanuit huis werken maakt die balans soms lastiger. Ik let erop dat ik niet te veel mee ga in persoonlijke gesprekken buiten de behandelcontext en dat ik emoties van patiënten niet meeneem mijn eigen huis in. Reflectie helpt daarbij: na een intensief gesprek neem ik even een moment om los te laten voordat ik aan de volgende afspraak begin.
Afsluiten en opladen na een werkdag
Misschien wel het belangrijkste: echt afsluiten na een werkdag. Waar ik eerder in de auto terug naar huis de dag kon verwerken, moet ik daar nu bewuster tijd voor maken. Dit kan door een korte wandeling, een andere omgeving opzoeken of simpelweg mijn laptop en werktelefoon op te bergen. Zo creëer ik ruimte om op te laden en de volgende dag weer fris te beginnen.
Thuiswerken: een balans vinden
Werken vanuit huis heeft veel voordelen, maar vraagt ook om bewuste keuzes om professionele afstand te bewaren. Met een duidelijke structuur, heldere communicatie en bewuste afsluitmomenten blijft de balans tussen werk en privé gezond. Voor mij werkt het inmiddels goed, maar ik blijf leren en ontdekken wat het beste werkt.
naar alle SPV blogspot
